ODE AAN KAATJE DE BIG

 

 

Ik weet, ze is niet verschrikkelijk mooi, maar haar lillend vlees is fluwelig zacht.

 

In de morgen ruikt zij naar rottend hooi, maar haar boeren zijn zwoel als een zomernacht.

 

Haar vocabulaire is van laag allooi, maar de muziek van haar winden is steeds onverwacht.

 

Er is slechts een ding in mij dat ik vrees, bij het zien van haar dijen krijg ik trek in chinees.

 

Toean tjebok

 


Iedereen in Nederland kent tegenwoordig de Indische gerechten zoals ze in restaurants worden opgediend. Voor vele Indo's zijn deze restaurantgerechten slechts een flauwe afspiegeling van wat ze thuis gewend waren. Wij allen herinneren ons nog de geluiden en geuren die bij feestjes uit de keuken kwamen, steeds vergezeld van het gekwetter van de tantes die altijd op bezoek leken te zijn. Wanneer de gerechten op tafel kwamen bleek altijd dat iedere tante haar eigen culinaire handtekening had, waardoor gewone gerechten net even lekkerder smaakten dan op een doordeweekse dag.

 

Al vroeg ben ik begonnen de tantes te ondervragen over hun specialiteit en in de loop der jaren heb ik er al velen kunnen verzamelen. In het tabblad "de Rantang" (etensdrager) heb ik deze gerechten vastgelegd in de hoop dat door middel van deze gerechten de geuren en de smaken van onze jeugd weer op zullen borrelen.

 

Jullie hebben vast ook wel van deze Indische tantes (of misschien ben je er zelf al een geworden). Wanneer je een specialiteit hebt die je voor het nageslacht wilt bewaren, stuur die me dan zodat ik de recepten in de Rantang kan aanvullen.

 

N.B. Bij veel gerechten geef ik geen hoeveelheden aan, maar elke kokkie kan zo haar eigen draai aan een recept geven.

 

Veel plezier op de site.

 

Rob