Mijn tante Titi was overleden na een pijnlijk ziekbed. We legden haar op bed en hielden een wake waarbij we haar leven de revue lieten passeren. Om haar laatste ligplaats hadden we rijstemeel gestrooid om eventuele boze geesten weg te houden. Niemand viel die nacht in slaap, maar toen het de volgende morgen licht werd zagen we kindervoetjes in het meel staan. Niemand had wat gezien. Het moest wel een goede geest geweest zijn die de ziel van tante Titi was komen halen.

Peggy